Naar overzicht
Naar overzicht
  • Het monument
  • Leg een bloem
  • Uw verhaal

Het monument

Vorm en materiaal
Het monument ‘Verzetsgroep’ in Amsterdam is een bronzen beeldengroep van drie magere mannen die in een vastberaden, maar bedroefde houding staan. Het beeld is geplaatst op een voetstuk. Rondom het gedenkteken is een plateau van klinkers aangelegd. Het monument is 2 meter 05 hoog, 1 meter 60 breed en 55 centimeter diep.

Teksten
De tekst op het voetstuk luidt:

’24 OCTOBER 1944′.

De tekst op de plaquette luidt:

‘ALS REPRESAILLE VOOR EEN ACTIE VAN HET VERZET
WERDEN DOOR DE DUITSE BEZETTER 29 GEVANGENEN
UIT HET HUIS VAN BEWARING AAN DE WETERINGSCHANS
NAAR DEZE PLAATS OVERGEBRACHT EN IN DE VROEGE
OCHTEND VAN 24 OKTOBER 1944 ZONDER VORM
VAN PROCES GEFUSILLEERD’.

Symboliek
De mannenfiguren verbeelden drie verzetsstrijders die voor het vuurpeloton staan.

Wijziging
In april 2001 is er een plaquette aan het monument toegevoegd om aan te geven waarom er juist op deze plek een monument is geplaatst.

De geschiedenis

Het monument ‘Verzetsgroep’ in Amsterdam is opgericht ter nagedachtenis aan de 29 mensen die hier op 24 oktober 1944 bij wijze van represaille door de bezetter zijn gefusilleerd.

De namen en gegevens van de 29 gefusilleerde mannen luiden:

  1. Johannes van Andel, winkelier, geb. 8-6-1911 te Schoten;
  2. Franciscus X.A.M. Anink, elektrotechnicus, geb. 12-04-1909 te Amsterdam;
  3. Cornelis Baas, machinist/chauffeur, geb. 27-03-1916 te Grootebroek;
  4. Jan Bakker, assistent-apotheker, geb. 22-06-1892 te Amsterdam, hielp onderduikers;
  5. Abraham Th. Bijland, scholier, geb. 18-07-1926 te Amsterdam;
  6. Jan Boekestein, werknemer bij G.E.B., geb.24-01-1897 te Schermerhorn;
  7. Kornelis Bonte, kantoorbediende, geb. 25-01-1924 te Hilversum;
  8. Jozef A. Buis, gemeenteambtenaar, geb. 05-09-1909 te Zwaag, hielp onderduikers;
  9. Maurits Cohen, reclametekenaar, geb. 29-03-1912 te Amsterdam;
  10. Jacques A.A.Ch. Dekker, hoofdcorrespondent incassobank, geb. 27-12-1898 te Amsterdam, verspreidde illegale bladen;
  11. Herman Drukker, sportleraar, 10-11-1910 te Amsterdam;
  12. Job van Eyk, vertegenwoordiger, geb. 03-07-1896 te Maassluis;
  13. Tjerk Gaastra, politieagent, geb. 04-03-1915 te Leiden;
  14. Gerrit Gijzel, rijksambtenaar bij bureau Huiden en Leer, geb. 04-08-1917 te Rhenen;
  15. Jan C. Kleingeld, assurantie-inspecteur, geb. 18-10-1900 te Rotterdam, hielp joden;
  16. Roelf H.C. Looy, notarisklerk, 15-09-1919 te Alkmaar, verzetsman ‘Jan Knok’;
  17. Gerrit Noorlander, opsporingsambtenaar, geb. 24-12-1918 te Amsterdam;
  18. Pieter Nooteboom, bankemployee, geb. 23-08-1919 te Rotterdam, verspreidde illegale bladen;
  19. Petrus Oosterheert, inspecteur levensverzekering, geb. 11-02-1893 te Appingedam, bij hem werd een ondergedoken schoonzoon ontdekt;
  20. Hendrik A. Oosterman, bakker, geb. 16-03-1918 te Amsterdam, protesteerde tegen dwangarbeiderschap;
  21. Zwier Regelink, leraar aardrijkskunde en geschiedenis, geb. 09-04-1909 te Baarn;
  22. Johannes A.F. van Rooy, geb. 27-04-1913, lid van de Binnenlandse Strijdkrachten, taak: ophalen van gedropte wapens en samenstellen van springstoffen;
  23. Hendrik van der Spoel, marechaussee, geb. 31-03-1903 te Oosterhesselen;
  24. Oene Steenbeek, adjunct-directeur en controleur distributiedienst, geb. 06-10-1915 te Scherpenisse, hielp onderduikers;
  25. Johannes M. Swagerman, chauffeur, geb. 16-01-1899 te Amsterdam;
  26. Jan van Woerkom, treincontroleur, geb. 10-11-1889 te Hemmen;
  27. Rienk Zevering, zakenman, 18-09-1901 te Muiden, hielp joden, verspreidde illegale bladen;
  28. Pieter Zijlstra, magazijnbediende, geb. 27-05-1921 te Amsterdam, verspreidde illegale bladen;
  29. Jacques P.J. Zillesen, hoofdinformateur sociale zaken, geb. 28-03-1903 te Utrecht, hielp joden, verspreidde illegale bladen.

Maandag 23 oktober 1944 probeerde een groep verzetsstrijders om ‘Polizei-Angestellter’ Herbert Oehlschlägel, berucht SD’er, levend in handen te krijgen. Oehlschlägel verzamelde gegevens over illegale groepen en hij was de enige die te veel over hen wist. Honderden levens stonden op het spel, dus haast was geboden om hem zo snel mogelijk in handen te krijgen. Daartoe beraamden de Knokploegleden een aanslag net buiten het zicht van het hoofdkwartier van de Sicherheitsdienst (het huidige Gerrit van der Veen College).

Na Oehlschlägel een tijdje met een auto gevolgd te hebben, probeerden de verzetsstrijders op de hoek Apollolaan/Beethovenstraat de SD’er met chloroform te bedwelmen. Aangezien tijdens het hevige verzet van Oehlschlägel de fles chloroform brak en hij om hulp ging roepen, besloot men hem met een pistoolschot door het hoofd te doden. Omdat omstanders naderbij kwamen had men geen gelegenheid het lijk van de Duitser mee te nemen.

De volgende dag werden vroeg in de ochtend door de bezetter 29 gevangenen uit een cellenblok van de gevangenis aan de Weteringschans gehaald en in groepjes van vijf of zes, met de polsen aaneengeketend, naar het kruispunt waar de aanslag was gepleegd vervoerd. Daar werden zij op last van de SD-chefs Lages en Blumenthal om 7.30 uur gefusilleerd. Omwonenden werden gedwongen om toe te kijken. Sommige bronnen menen dat slechts één SD’er alle executies op zich nam. Het laatste groepje geketenden trachtte nog te vluchten, maar door de middelste man te doden, werd dat voorkomen. De stoffelijke overschotten bleven twee uur liggen alvorens een begrafenisondernemer ze weghaalde.

De meeste gevangenen hadden nog geen aanklacht tegen zich horen eisen. Op Johannes van Andel na waren zij bij wijze van represaille willekeurig geselecteerd. Bovendien werden dertig mannelijke bewoners van het huizenblok Beethovenstraat/Breughelstraat gearresteerd en weggevoerd om elders graafwerkzaamheden te verrichten. Ten slotte liet de bezetter ook nog twee villa’s ontruimen die op de hoek van de kruising met de Apollolaan stonden en stak deze vervolgens in brand.

Een van de villa’s werd bewoond door een NSB’er. Hij klaagde erover bij Willy Lages. Die antwoordde: ‘Als je schadevergoeding eist, moet je bij de gemeente Amsterdam zijn, ga maar naar de burgemeester.’ Op woensdag 25 oktober werden de stoffelijke overschotten door een begrafenisondernemer naar Westerveld gebracht, alwaar zij werden gecremeerd en de as werd verstrooid.

Onthulling
Het monument is onthuld op 25 oktober 1952 door burgemeester Arnold Jan d’Ailly. De plaquette met de namen is op 8 april 2020 onthuld.

Jaarlijks wordt er bij dit monument een herdenking georganiseerd door het Comité 4/5 mei Amsterdam-Zuid.

Oorlogsslachtoffers

Achternaam Voornamen Geboren Overleden

De Oorlogsgravenstichting heeft een database met namen en verhalen van oorlogsslachtoffers. Veel van deze slachtoffers worden herdacht door middel van een monument. Wilt u ons helpen om de namen en verhalen van slachtoffers te koppelen aan het monument waarop hun naam vermeld staat? Kijk dan op de website van de Oorlogsgravenstichting, ziet u in de database een naam die ook voorkomt op dit monument? Maak dan een account aan en koppel de persoon uit de database aan dit monument. Enkele dagen na de koppeling verschijnt de naam van het slachtoffer op deze pagina.

Meer informatie

Locatie
Het monument is geplaatst op de hoek Apollolaan/Beethovenstraat te Amsterdam.

Bronnen

  • De heer Ronald Sanders, docent bij de 1e Montessorischool ‘De Wielewaal’ te Amsterdam;
  • De heer Ruud Jongens;
  • Het NIOD archief te Amsterdam;
  • Krantenartikel in Het Parool van 4 mei 1983;
  • 4 Mei Herdenking Apollolaan;
  • Om nooit te vergeten – Amsterdamse monumenten en gedenktekens ter herinnering aan de Tweede Wereldoorlog van Mies Bouhuys en Boris Klatser. (Bussum, Produktie Uitgeverij Thoth, 1995). ISBN 90 6868 124 9;
  • Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog, deel 10B, 1e helft, pag. 384 tot 390, van Dr. Lou de Jong.

Leg een bloem bij dit monument

Klik op onderstaande knop om een digitale bloem bij dit monument te leggen. Je kunt kiezen uit een rode gerbera, een witte roos of een blauwe Iris. Ook is het mogelijk om een persoonlijke boodschap toe te voegen. Nadat het formulier is verstuurd toont de bloem op deze pagina (vergeet niet om de pagina opnieuw te laden). 

Leg een bloem

Persoonlijke bijdragen van onze bezoekers

Marijke van den Berg-Leydesdorff | 10 aug 2022

Stilte
door Marijke van den Berg-Leydesdorff

Gestaag tikt de regen op de zwarte paraplu’s om me heen; de druppels glijden er af en belanden op mijn hoofd dat er tussenin staat. We staan bij het, voor een vierjarige wel heel kolossaal lijkend, herdenkingsmonument op de Apollolaan in Amsterdam.
Stil kijk ik naar de grond. Stevig hou ik het bosje met kleine narcisjes vast. Ik weet dat er even verderop reusachtige mannen staan. Ze dragen blauwe overalls met helmen en houden geweren vast. Als ik goed tussen de benen door kijk kan ik hun laarzen zien, maar kijken durf ik niet zo goed uit angst dat ze dan gaan schieten. Dus hou ik me stil; muisstil sta ik tussen de rijen met lange zwarte jassen om me heen.
Er wordt getrompetterd en ‘geef acht’ geroepen. De vier mannen van de binnenlandse strijdkrachten heffen hun geweren. Trams staan stil. In de verte, bij de oranje knipperbollen, laat iemand zijn motor draaien. Even is er een verontwaardigd geroezemoes en dan is het stil. Twee minuten stil. Doodstil.
Ik hoor alleen de regen tikken. Het Wilhelmus wordt gezongen. De benen beginnen zich in beweging te zetten, we schuifelen naar voren richting het monument. Stil leg ik daar mijn bosje ‘4 mei’ bloemen neer. Even kijk ik op naar mijn moeder. Ze staart strak en emotieloos naar de overkant, naar de villa waar ze voor de oorlog woonde –naar haar ouderlijk huis.
Allebei haar ouders kwamen niet terug.
Zwijgend lopen we naar huis.
Over de oorlog werd nooit gesproken. Daar waren geen woorden voor …wat rest was stilte.

Jos Duijvestein | 09 aug 2022

Een van de 29 mensen die hier gefusilleerd zijn door de Duitsers was mijn Opa. Jozef Buis. Mijn verjaardag is zelfde als hij en mijn zoon draagt zijn naam hier in Canada. Dit is het verhaal van mijn opa: https://youtu.be/JJ2h1nyWVpE

H. Straatman | 04 mei 2017

In mijn bezit is een bidprentje voor F. Anink. Die een gewelddadige dood vond op de Apollolaan.

Zijn laatste boodschap was volgens overlevering geschreven op een zakdoek. Het is een laatste boodschap aan zijn vrouw.

Op het bidprentje staat ook een foto. Die foto is echt prachtig.

En een prentje van het 6e eeuwfeest van het mirakel van Amsterdam waarbij hij één van de organisatoren was maar dat helaas niet meer mee kon maken.

Hij was ergens familie van mijn moeder.


Heeft u een persoonlijk verhaal met betrekking tot dit monument en/of de geschiedenis waarnaar deze verwijst? Deel uw verhaal hier en help ons de herinnering aan de Tweede Wereldoorlog levend te houden.

Let op: wilt u een wijziging voor deze monumentpagina (zoals een correctie of aanvulling) doorgeven? Maak dan gebruik van de formulieren.

Heeft u een vraag of wilt u ons iets anders melden? Kijk bij de veelgestelde vragen of stuur ons een bericht.

Tooltip contents