Het monument
Vorm en materiaal
Het Britse ereveld in Nederweert herbergt de graven van 363 gesneuvelde militairen. Bij elk graf is een identieke zerk van witte natuursteen geplaatst met in reliëf een embleem van een vogel met gespreide vleugels en een kruis. Voor de graven staat het ‘Cross of Sacrifice’, vervaardigd uit Portland natuursteen. Op het kruis is een bronzen zwaard aangebracht.
De inrichting van Britse erevelden is uniform in alle 140 landen, waar de Commonwealth War Graves Commission verantwoordelijk is voor het onderhoud van de oorlogsgraven.
Symboliek
Het offerkruis staat symbool voor de Britse militairen die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn gesneuveld.
De geschiedenis
Het Britse ereveld herinnert de inwoners van Nederweert aan 363 geallieerde militairen van het Britse Gemenebest die tijdens de Tweede Wereldoorlog op Nederlands grondgebied zijn gesneuveld.
Na een voorspoedige opmars door Noord-Frankrijk en België waren de Amerikanen van de 30ste infanterie ‘Old Hickory’ erin geslaagd het grootste deel van Zuid-Limburg te bevrijden. Vervolgens wilden de geallieerden op 17 september 1944 met een groot offensief (operatie ‘Market Garden’) vanuit België een bruggenhoofd over de grote rivieren in Nederland veroveren, door met luchtlandingstroepen in een bliksemsnelle aanval bruggen in Noord-Brabant en Gelderland veilig te stellen. Vanuit België moesten grondtroepen over de veroverde bruggen naar het IJsselmeer optrekken.
Er werden drie complete divisies gedropt: de 101ste US Airborne Divisie bij Eindhoven en Veghel, de 82ste US Airborne Divisie bij Grave en Groesbeek en de 1ste Britse Airborne Divisie bij Arnhem en Oosterbeek. Bij de Amerikanen verliep alles vrij goed. De bruggen over de Maas en het Maas-Waalkanaal bij Heumen en de meeste bruggen nabij Eindboven vielen in hun handen en na harde strijd ook de Waalbrug bij Nijmegen. Maar de Rijnbrug bij Arnhem bleek een brug te ver. De Britse para’s werden verrast door Duitse pantsertroepen en moesten zich onder zware verliezen terugtrekken in de Betuwe.
Op 19 september stagneerde ook de Amerikaanse opmars in Zuid-Limburg, enkele kilometers ten noorden van Sittard. De bezetter was erin geslaagd in stelling te gaan bij twee door de geallieerde opmars ontstane bruggenhoofden: één stelling bevond zich op de westelijke Maasoever in Noord- en Midden-Limburg en de andere omvatte het gebied tussen Roermond en Susteren, begrensd door de Roer en de Maas (de ‘Roerdriehoek’). De frontlinie liep nu dwars door Limburg. In de daaropvolgende maanden ontstond in dit gebied een zware en bloedige strijd, waaronder ook de burgerbevolking zwaar te lijden had.
Nederweert werd op 21 september 1944 bevrijd door Britse troepen. De frontlinie lag tot 14 november langs de Zuidwillemsvaart en het kanaal Wessem-Nederweert. Tijdens die periode waren er slachtoffers van patrouilles en van Duitse granaatinslagen. Ook vielen er slachtoffers in Duitse mijnenvelden. Nadat het Britse leger de kanalen was overgestoken en richting de Maas trok, werden er slachtoffers uit de omgeving op het ereveld begraven.
Totaal liggen er op het ereveld in Nederweert 363 personen begraven:
317 Britse militairen (1 onbekend)
37 Canadese militairen
3 Australische militairen
4 Nieuw-Zeelandse militairen
1 Zuid-Afrikaanse militair
1 Indiase militair
Het ereveld staat onder bescherming van de Commonwealth War Graves Commission. In Nederland bevinden zich in totaal zestien erevelden van het Britse Gemenebest.
Oorlogsslachtoffers
Er zijn nog geen personen uit de database van de Oorlogsgravenstichting gekoppeld aan dit monument.
De Oorlogsgravenstichting heeft een database met namen en verhalen van oorlogsslachtoffers. Veel van deze slachtoffers worden herdacht door middel van een monument. Wilt u ons helpen om de namen en verhalen van slachtoffers te koppelen aan het monument waarop hun naam vermeld staat? Kijk dan op de website van de Oorlogsgravenstichting, ziet u in de database een naam die ook voorkomt op dit monument? Maak dan een account aan en koppel de persoon uit de database aan dit monument. Enkele dagen na de koppeling verschijnt de naam van het slachtoffer op deze pagina.
Meer informatie
Locatie
Het ereveld ligt aan de Mgr. Kreyelmansstraat te Nederweert, ongeveer 200 meter westelijk van de oude dorpskern en ongeveer 200 meter oostelijk van de weg Weert-Helmond (N266, Rijksweg Noord).
Bron
Limburgse monumenten vertellen 1940-1945 van H.J. Mans en A.P.M. Cammaert. (Maastricht, Stichting Historische Reeks Maastricht, 1994). ISBN 90 70356 67 8.
