Het monument
Vorm en materiaal
Het monument aan de Hofsingel in Maasland (gemeente Midden-Delfland) is een gedenkmuur met twee ingemetselde gedenkstenen van natuursteen. De muur is 1 meter 75 hoog, 5 meter breed en 2 meter diep.
Teksten
De tekst op de eerste gedenksteen luidt:
'DEN VADERLAND GETROUWE
1940 – 1945
JAN DE BLOOIS
ABRAHAM EIJGENRAAM
IN HEN EREN WIJ ALLEN
DIE VIELEN IN DE STRIJD
TEGEN DE OVERWELDIGER'.
De tekst op de tweede gedenksteen luidt:
'1945 – 1949
VERMIST – EEN KORT BERICHT –
GEEN PLEK GEEN TIJD VOOR AFSCHEID.
STRALEND OPENT ZICH HET VERGEZICHT
'MIJ HEEFT HIJ VEILIG THUIS GELEID'
HENK VAN AALST
VERMIST OP 7-10-1947
IN V.M. NED. INDIË'.
Wijziging
Oorspronkelijk stond het gedenkteken aan de Huis te Veldelaan. In 1994
werd het verplaatst naar de Hofsingel, waar het een ruimer aanzien
kreeg. Op initiatief van de Vereniging Oud Militairen Indiëgangers werd
toen een tweede gedenksteen aan het monument toegevoegd.
De geschiedenis
Het monument aan de Hofsingel in Maasland (gemeente Midden-Delfland) is opgericht ter nagedachtenis aan twee plaatsgenoten die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen en aan een medeburger die in het voormalige Nederlands-Indië is gesneuveld.
De namen van de twee omgekomen plaatsgenoten luiden:
Jan de Bloois en Abraham Eijgenraam.
De naam van de medeburger die in het voormalige Nederlands-Indië is gesneuveld luidt:
Henk van Aalst.
Hendrik Corstiaan van Aalst werd op 7 december 1946 ingelijfd in de 2de
divisie dienstplichtigen, bestemd voor uitzending naar voormalig
Nederlands Oost-Indië (de zgn. 'Palmboomdivisie'). Op 7 oktober 1947
raakte de pas tot korporaal bevorderde Van Aalst op zijn eerste
patrouille zoek. De volgende dag kreeg een peloton de opdracht hem op
te sporen. Dit mocht niet baten. Enige tijd
later arresteerde de Militaire Veiligheidsdienst enkele verdachte
kampongbewoners. Zij vertelden tijdens het verhoor het volgende: 'Op
een driesprong vlak bij Arosbaja werd Henk door enkele TNI militairen –
verscholen achter geboomte – gezien. Hij lag uitgeput in een greppel.
De militairen beroofden Henk van z'n geweer en schoten hem met een
gericht schot dood.' Zijn stoffelijk overschot is in de
dichtstbijzijnde kali op Madoera geworpen.
Tijdens de oorlog ontsnapten de zogenaamde Engelandvaarders op moeizame
en gevaarlijke wijze het bezette land. Slechts 200 Nederlanders
slaagden erin rechtstreeks de Noordzee over te steken. Jan de Bloois
was een van hen. Na aankomst in augustus 1943 werd hij aan een scherp
verhoor door de Britse veiligheidsdienst onderworpen om te voorkomen
dat spionnen het land binnenkwamen. Vervolgens werd hij opgeleid tot
geheim agent. In deze periode is De Bloois tweemaal, samen met een
aantal andere Engelandvaarders, te gast geweest bij koningin Wilhelmina
(in Londen). In de nacht van 7 op 8 mei 1944 werd Jan boven Nederland
gedropt. Zijn opdracht was als verbindingsman en codist op te treden
tussen de Raad van Verzet (RVV) en de verzetsgroep 'Albrecht'. Het
werkterrein van Jan omvatte het zuidoosten van de provincie Utrecht. In
de omgeving van Langbroek, waar hij verschillende onderduik- en
zendadressen had, stond Jan bekend onder de schuilnaam 'Piet de
Springer'. Eind 1944 bezocht Jan een contactadres in Langbroek, waar
net een huiszoeking gaande was. Toen Jan samen met een aantal anderen
werd aangehouden, is hij in een ontsnappingspoging door de bezetter
neergeschoten. Aan Jan de Bloois zijn postuum hoge onderscheidingen
toegekend.
In de meidagen van 1940 vervulde Bram Eijgenraam zijn dienstplicht. Al spoedig na de Nederlandse overgave sloot hij zich aan bij een prille verzetsgroep, 'de Geuzen'. Deze groep was in het westen van het land actief. De Geuzenberichten die zij verspreidden, werden later vervangen door het verzetsblaadje De Geus van 1940. Ook hield de groep zich bezig met sabotageacties. Eijgenraam verspreidde Geuzenberichten met oproepen tot verzet tegen de bezetter. Op 14 februari 1941 werd Bram (op zijn verjaardag) door twee gewapende Duitsers uit huis gehaald. Hij was een van de meer dan 150 gevangen genomen Geuzen die werden overgebracht naar de strafgevangenis in Scheveningen. Op 8 april 1941 werd Bram samen met 155 andere Geuzen op transport gesteld naar het concentratiekamp Buchenwald. Hier verbleef Bram in barak 14 (het 'Holländer-Block') en maakte deel uit van een arbeidsploeg die tuinarbeid verrichtte. Ongeveer een jaar later werd hij overgebracht naar het kamp Ravensbrück. Hier moest Bram graafwerkzaamheden verrichten. In het najaar van 1942 ging Bram opnieuw op transport, ditmaal naar Auschwitz-Birkenau. Hij is daar 17 maart 1943 overleden.
Onthulling
Het monument is onthuld op 4 mei 1955 door het Oranjecomité.
Oorlogsslachtoffers
| Achternaam | Voornamen | Geboren | Overleden |
|---|
De Oorlogsgravenstichting heeft een database met namen en verhalen van oorlogsslachtoffers. Veel van deze slachtoffers worden herdacht door middel van een monument. Wilt u ons helpen om de namen en verhalen van slachtoffers te koppelen aan het monument waarop hun naam vermeld staat? Kijk dan op de website van de Oorlogsgravenstichting, ziet u in de database een naam die ook voorkomt op dit monument? Maak dan een account aan en koppel de persoon uit de database aan dit monument. Enkele dagen na de koppeling verschijnt de naam van het slachtoffer op deze pagina.
Meer informatie
Locatie
Het monument is geplaatst tegenover Dienstcentrum ‘t Maeslant, gelegen aan de Hofsingel te Maasland (gemeente Midden-Delfland).
Bronnen
- Gemeente Maasland;
- Namen om te onthouden, J. Klootwijk (Maasland, 1995).
