Naar overzicht
Naar overzicht
  • Het monument
  • Leg een bloem
  • Uw verhaal

Het monument

Vorm en materiaal
Het verzetsmonument te Zuidlaren (gemeente Tynaarlo) is een bronzen beeld van een staande mannenfiguur voor het vuurpeloton. Het beeld is geplaatst op een tufstenen voetstuk. Het beeld is 1 meter 80 hoog, 80 centimeter breed en 30 centimeter diep.

Tekst
De tekst op de voorzijde van het voetstuk luidt:

‘1940 – 1945
DE VRIJHEID
VAN DE GEEST
BLOEIT BOVEN
TIJD EN DOOD’.

Hieronder zijn de namen van twaalf gesneuvelde verzetsmensen aangebracht.

Symboliek
De mannenfiguur staat voor een vuurpeloton, maar blijft onbewogen. Hiermee wordt de eeuwigheid gesymboliseerd.

De geschiedenis

Het verzetsmonument te Zuidlaren (gemeente Tynaarlo) is opgericht ter nagedachtenis aan twaalf medeburgers die tijdens de Tweede Wereldoorlog in de strijd tegen de bezetter zijn gesneuveld.

De namen van de twaalf slachtoffers luiden:

W.T. Coppij, J.H. Harmsen, J. ten Hoor, W.J. Knot, H. Kok, G.R. van der Laan, H. Lijn, J.P. Moesker, G.C. Oosting, G. Por, J.N. Veldman en A. Visser.

Onthulling
Het monument is onthuld op 3 mei 1947 door mevrouw J.A. de Vos-van Steenwijk-van Royen.

Oorlogsslachtoffers

Achternaam Voornamen Geboren Overleden

De Oorlogsgravenstichting heeft een database met namen en verhalen van oorlogsslachtoffers. Veel van deze slachtoffers worden herdacht door middel van een monument. Wilt u ons helpen om de namen en verhalen van slachtoffers te koppelen aan het monument waarop hun naam vermeld staat? Kijk dan op de website van de Oorlogsgravenstichting, ziet u in de database een naam die ook voorkomt op dit monument? Maak dan een account aan en koppel de persoon uit de database aan dit monument. Enkele dagen na de koppeling verschijnt de naam van het slachtoffer op deze pagina.

Meer informatie

Locatie
Het monument is geplaatst op de hoek Groningerstraat/Kerkbrink te Zuidlaren (gemeente Tynaarlo).

Bronnen

  • Gemeente Tynaarlo;
  • Sta een ogenblik stil… Monumentenboek 1940/1945 van Wim Ramaker en Ben van Bohemen. (Kampen, Uitgeversmaatschappij J.H. Kok Matrijs, 1980). ISBN 90 242 0185 3.

Voor meer informatie
Zuidlaren in oorlogstijd van T.J. Buma (1982).

Leg een bloem bij dit monument

Klik op onderstaande knop om een digitale bloem bij dit monument te leggen. Je kunt kiezen uit een rode gerbera, een witte roos of een blauwe Iris. Ook is het mogelijk om een persoonlijke boodschap toe te voegen. Nadat het formulier is verstuurd toont de bloem op deze pagina (vergeet niet om de pagina opnieuw te laden). 

Leg een bloem

Persoonlijke bijdragen van onze bezoekers

Judith Kamminga | 12 apr 2024

22 januari 2020

Ik lig in bed en denk aan Israël, Eva en Martha. Afgelopen avond werden hun namen voorgelezen in het voormalig concentratiekamp Westerbork tijdens De herdenking van de gedeporteerde en vermoorde Joden, Sinti en Roma. Mijn gedachten gaan terug naar het moment dat ze onlosmakelijk aan mij werden verbonden.

Het is 2017 en ik woon in een mooi dorp in Drenthe. Achter mijn huis wandelen mensen over het Pieterpad. Ik wandel er ook, met mijn hond. Als ik aan het eind van het paadje ben valt mijn oog op 3 stenen, bronskleurig, ingemetseld in het trottoir. Er grenst een bouwkavel aan. Ernaast staat wel een huis. Nieuwbouw. Er staat tekst op de tegels. Hardop lees ik voor: Hier woonde Israël Joosten, geboren 1874, gedeporteerd 1942 uit Westerbork, vermoord 19 december 1942, Auschwitz. Hier woonde Eva Joosten-Gans, geboren 1880, gedeporteerd 1942 uit Westerbork, vermoord 19 december 1942, Auschwitz. Hier woonde Martha Joosten, geboren 1920, gedeporteerd 1942 uit Westerbork, vermoord 19 december 1942, Auschwitz.
Ik heb nog nooit eerder deze steentjes gezien. Het blijken ‘struikelsteentjes’ te zijn. De mensen ken ik natuurlijk niet, maar het raakt me.

Het is begin 2019. Afgelopen Sinterklaas heb ik van mijn zwager mijn stamboom gekregen. Ik hou van geschiedenis. Mijn zwager ook.
En daar, op mijn stamboom, herken ik ineens de namen: Israël, Eva en Martha Joosten, woonachtig te Zuidlaren ten tijde van de Tweede Wereldoorlog.
Israël, Eva en Martha die op de eerste struikelsteentjes staan die ik ooit gezien heb en die achter mijn huis liggen blijken familie van mijn opa en dus van mij!

Mijn opa. Ik had een bijzondere band met hem. Vanaf mijn kindertijd tot mijn 20e was ik gefascineerd door de Tweede Wereldoorlog. Eigenlijk maakte het me altijd bang, maar ik moest er over lezen. En ik wilde de verhalen van mijn opa horen die samen met zijn beide broers ruim 9 maanden in een ‘Aussenlager’, een buitenkamp, van concentratiekamp Sachsenhausen heeft gezeten en daar zwaar getraumatiseerd en met ernstige chronische lichamelijke klachten uit terug kwam. Hij was erg aangeslagen toen ik hem vertelde dat ik met school naar Auschwitz ging. 17 jaar was ik en ik wist dat daar veel familieleden van mijn opa waren vermoord. Ik was niet veel ouder dan Martha was toen ik Auschwitz in vrijheid bezocht. Martha overleed daar op 22 jarige leeftijd.
Wat had mijn opa de vondst van deze struikelstenen bijzonder gevonden!

Ik denk aan Israël Joosten (67), Eva Joosten (62) en aan Martha Joosten (22) en ik bedenk me dat het toch mooi is dat ze niet vergeten zijn.


Heeft u een persoonlijk verhaal met betrekking tot dit monument en/of de geschiedenis waarnaar deze verwijst? Deel uw verhaal hier en help ons de herinnering aan de Tweede Wereldoorlog levend te houden.

Let op: wilt u een wijziging voor deze monumentpagina (zoals een correctie of aanvulling) doorgeven? Maak dan gebruik van de formulieren.

Heeft u een vraag of wilt u ons iets anders melden? Kijk bij de veelgestelde vragen of stuur ons een bericht.

Tooltip contents