Naar overzicht
Naar overzicht
  • Het monument
  • Leg een bloem
  • Uw verhaal

Het monument

Vorm en materiaal
Het bevrijdingsmonument in Schiedam is een bronzen beeld van een staande vrouwenfiguur die zich in grote vertwijfeling de kleren van het lijf rukt. Het beeld is geplaatst op een stenen voetstuk. Het gedenkteken is 2 meter 92 hoog, 1 meter 14 breed en 90 centimeter diep.

Tekst
De tekst op het voetstuk is een citaat uit het gedicht Het Carillion van Ida Gerhardt en luidt:

'NOOIT HEB IK
WAT MIJ WERD ONTNOMEN
ZO BITTER, BITTER
LIEFGEHAD'.

Het kunstwerk is gesigneerd:

'J. v. LUYN – J.E. STOXEN'.

De geschiedenis

Het bevrijdingsmonument herinnert de inwoners van Schiedam aan alle medeburgers die tijdens de bezettingsjaren door oorlogsgeweld zijn omgekomen en aan de herwonnen vrijheid en vrede.

Oprichting
Het gemeentebestuur van Schiedam heeft kunstenaar Jan van Luyn de opdracht gegeven het monument te vervaardigen, omdat het oorspronkelijke bevrijdingsmonument ('Het Naakt' van Pieter Starreveld) niet werd aanvaard als officieel gedenkteken. 'Het Naakt' werd 'als ornament' verbannen naar een verscholen hoek in het Julianapark. In de gemeenteraadsvergadering van 27 februari 1967 is dit besluit echter herzien. Het beeld kreeg formeel 'de status van bevrijdingsmonument'. Daarom heeft Schiedam twee officiële bevrijdingsmonumenten.

Onthulling
Het monument is onthuld op 4 mei 1955.

Oorlogsslachtoffers

Er zijn nog geen personen uit de database van de Oorlogsgravenstichting gekoppeld aan dit monument.

De Oorlogsgravenstichting heeft een database met namen en verhalen van oorlogsslachtoffers. Veel van deze slachtoffers worden herdacht door middel van een monument. Wilt u ons helpen om de namen en verhalen van slachtoffers te koppelen aan het monument waarop hun naam vermeld staat? Kijk dan op de website van de Oorlogsgravenstichting, ziet u in de database een naam die ook voorkomt op dit monument? Maak dan een account aan en koppel de persoon uit de database aan dit monument. Enkele dagen na de koppeling verschijnt de naam van het slachtoffer op deze pagina.

Meer informatie

Locatie
Het monument is geplaatst in het plantsoen aan de Gerrit Verboonstraat in Schiedam.

Bronnen

  • Gemeente Schiedam;
  • Sta een ogenblik stil… Monumentenboek 1940/1945 van Wim Ramaker en Ben van Bohemen. (Kampen, Uitgeversmaatschappij J.H. Kok Matrijs, 1980). ISBN 90 242 0185 3.

Leg een bloem bij dit monument

Klik op onderstaande knop om een digitale bloem bij dit monument te leggen. Je kunt kiezen uit een rode gerbera, een witte roos of een blauwe Iris. Ook is het mogelijk om een persoonlijke boodschap toe te voegen. Nadat het formulier is verstuurd toont de bloem op deze pagina (vergeet niet om de pagina opnieuw te laden). 

Leg een bloem

Persoonlijke bijdragen van onze bezoekers

Ria van Kleeff | 09 aug 2022

Voor de oorlog kreeg mijn tante verkering met een joodse jongen. In 1942 dook hij met een neef onder in Brabant. Na de oorlog was alleen zijn zus nog over en hij trouwde in 1946 met mijn tante. Zijn ouders en familie van Dijk kwamen om in Sobibor. De jongeren doken onder, de ouderen durfden dat niet. Ik leg ieder jaar bloemen voor hen. Hij emigreerde in 1950 naar Nieuw Zeeland, ze scheidden in 1956 eenzijdig, want zij wilde niet emigreren, en hij hertrouwde daar.


Heeft u een persoonlijk verhaal met betrekking tot dit monument en/of de geschiedenis waarnaar deze verwijst? Deel uw verhaal hier en help ons de herinnering aan de Tweede Wereldoorlog levend te houden.

Let op: wilt u een wijziging voor deze monumentpagina (zoals een correctie of aanvulling) doorgeven? Maak dan gebruik van de formulieren.

Heeft u een vraag of wilt u ons iets anders melden? Kijk bij de veelgestelde vragen of stuur ons een bericht.

Tooltip contents