For English see below
Als Britse ambassadeur in Nederland valt het Joanna Roper op dat de gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog voor veel Nederlanders nog een grote betekenis hebben. Ze ziet het als een plicht het verleden te blijven herinneren en herdenken, en ze benadrukt het belang van de goede band tussen het Verenigd Koninkrijk en Nederland.
In mijn vierenhalf jaar als Britse ambassadeur in Nederland ben ik onder de indruk geraakt van de manier waarop de Tweede Wereldoorlog door heel Nederland wordt herdacht. Van Westkapelle tot Amsterdam en van Vught tot Oosterbeek, de vele herdenkingen blijven de offers van de Britse, Poolse, Canadese, Amerikaanse en Gemenebest troepen, de leden van het Nederlandse verzet en de dappere burgers die zoveel hebben doorstaan tijdens de oorlog ontzettend zichtbaar en voelbaar maken. Wat mij hierbij opvalt is hoe deze gebeurtenissen, zelfs 80 jaar later, nog steeds zoveel betekenis hebben voor zovelen in Nederland. De herinnering blijft voortleven en in de afgelopen jaren heb ik veel nieuwe initiatieven van de grond zien komen zoals het Nationaal Holocaustmuseum in Amsterdam, maar ook nieuwe monumenten zoals het Invasiemonument Westkapelle en het Lost Over Sea Tribute in Egmond aan Zee. De betrokkenheid van Nederlanders bij de herdenkingen van de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog is indrukwekkend. Neem bijvoorbeeld de regio Arnhem die elke september kastanjerood, ofwel maroon, kleurt ter ere van de herdenkingen van Operatie Market Garden. Deze nationale en regionale herinnering aan de oorlog is ontzettend tastbaar en de Nederlandse herinneringscultuur, waarin de democratische waarden centraal staan, is een bron van inspiratie voor ons allen.
Bijzondere momenten
Dit jaar is natuurlijk extra speciaal omdat we 80 jaar bevrijding van Nederland vieren; een mijlpaal voor zowel het Verenigd Koninkrijk als Nederland. Ik heb veel aangrijpende en ontroerende evenementen en herdenkingen bijgewoond, maar twee momenten zijn mij in het bijzonder bijgebleven. Afgelopen januari was ik te gast bij het Namen Lezen op het terrein van voormalig Kamp Westerbork. Tijdens deze bijzondere herdenking, waarbij gedurende zes dagen en vijf nachten de namen van meer dan 100.000 Holocaustslachtoffers werden voorgelezen, las ik de namen voor van baby’s, kinderen, tieners en volwassenen die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn vervolgd, gedeporteerd en vermoord. Pijnlijk en confronterend, maar juist daarom zo belangrijk: door het blijven uitspreken van hun namen blijven we hen herdenken. De manier waarop herdenkingen in Nederland zijn vormgegeven en hoe hiermee de herinnering levend wordt gehouden, is uniek.
Het tweede moment dat direct bij mij opkomt als ik terugblik op het afgelopen jaar is de herdenking van 80 jaar Operatie Market Garden op de oorlogsbegraafplaats van Oosterbeek. Tijdens deze herdenking legde de Britse Arnhem-veteraan Geoff Roberts, dit jaar 99-jaar oud, een krans. Hij liep daarbij de lange weg naar het monument, langs de graven van de soldaten die sneuvelden in de strijd waarin hij zelf vocht voor onze vrijheid. Werkelijk een prachtig en ontroerend moment.
Als ‘North Sea Neighbours’ delen het Verenigd Koninkrijk en Nederland een historische vriendschap en in de afgelopen vierenhalf jaar heb ik steeds meer geleerd over de nauwe banden die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn ontstaan tussen beide landen. Onze relatie gaat 400 jaar terug, maar het was tijdens de Tweede Wereldoorlog dat deze zich verder verdiepte en verstevigde. Van het Nederlandse koningshuis dat tijdens de oorlog in ballingschap in Engeland verbleef en het clubhuis van de Engelandvaarders aan Hyde Park 23 in Londen, tot de geallieerde operaties om Nederland te bevrijden – de banden zijn diep geworteld en gebaseerd op gedeelde waarden als democratie, vertrouwen, respect en begrip.
Vriendschappen
Ook op persoonlijk niveau ontstonden er sterke banden tussen inwoners van beide landen. Neem het verhaal van Kate ter Horst, ook wel de Engel van Arnhem genoemd. Tijdens de Slag om Arnhem zorgde zij in haar huis in Oosterbeek voor meer dan 300 gewonde Britse soldaten. Na de oorlog speelden zij en haar man een belangrijke rol in de jaarlijkse herdenking van de slachtoffers van de Slag om Arnhem op de Airborne Begraafplaats in Oosterbeek. Hun deur stond altijd open voor terugkerende Britse veteranen en door de jaren heen werden er vele vriendschappen gevormd. Kate’s dochter Sophie Lambrechtsen-ter Horst woont nog steeds in haar ouderlijk huis in Oosterbeek en onderhoudt tot op de dag van vandaag contact met families en nabestaanden van veteranen. Afgelopen september bezocht Hare Koninklijke Hoogheid prinses Anne het ouderlijk huis van Sophie – een ontroerende ontmoeting die veel betekenis had voor beiden. Ik weet dat er door heel Nederland veel soortgelijke verhalen te vinden zijn; van vriendschappen die ontstonden uit gedeeld leed en verlies, maar ook uit hoop en liefde.
Wij zullen het heldendom en de offers van allen die moedig streden voor onze vrijheid nooit vergeten. Het Verenigd Koninkrijk en Nederland blijven zich samen inzetten om de relatie tussen de twee ‘North Sea Neighbours’ te onderhouden, te versterken en te verdiepen. Juist vanwege de complexe uitdagingen waar we samen voor staan, blijft dit uiterst relevant en belangrijk. We hebben allemaal de plicht het verleden te blijven herinneren en te herdenken om ervoor te zorgen dat de geschiedenis zich niet herhaalt.
Dit artikel verscheen eerder in NC Magazine nr. 27 (voorjaar 2025). Het artikel is geschreven door Joanna Roper, de hoofdfoto is van Martijn Beekman.
Our relationship goes back 400 years, but it was during World War II that our ties as North Sea Neighbours were even further cemented
In the four and a half years I’ve been the UK Ambassador in the Netherlands, I’ve been struck by the number of commemorations throughout the Netherlands.
From Westkapelle to Amsterdam, and from Vught to Oosterbeek, the various World War II commemorations never fail to bring home the sacrifice of British, Polish, Canadian, American and Commonwealth troops and that of the courageous members of the Dutch resistance and gallant civilians who endured so much during the Second World War. However, above all, it has always stood out to me how much these events still mean to so many people in the Netherlands 80 years on. In these past four years, I have seen many initiatives such as the National Holocaust Museum in Amsterdam, but also new monuments such as the Westkapelle Invasion Monument and the Lost Over Sea Tribute in Egmond aan Zee being unveiled in the regions. The scale of participation in the Second World War commemorations by the Dutch is staggering. Take the Arnhem region, which turns maroon during the commemorations of Operation Market Garden each September. This regional memory of the war is very tangible, and this Dutch remembrance culture with democratic values as the pinnacle is an inspiration to us all.
Of course, this year is extra special marking 80 years of liberation of the Netherlands – a milestone for both the UK and the Netherlands. I have attended many poignant and moving events and commemorations, but two specific moments have really stuck with me. This past January, I was part of the Namen Lezen commemoration at Kamp Westerbork. At the commemoration where for a duration of six days and five nights, over 100.000 names of Holocaust victims were read out, I read out 143 names of infants, children, teens, and adults that were brutally murdered in concentration camps during the Second World War. Painful and confronting, but that is precisely why it is so important: by speaking their names out loud we continue to remember them. The shaping of commemorations and ensuring the memory lives on is something truly unique about the Netherlands. The second moment that will stay with me forever is the commemoration of 80 years of Operation Market Garden in Oosterbeek. British Arnhem veteran Geoff Roberts, who turns 99 this year, laid a wreath at the Commonwealth War Graves cemetery, walking past the graves of all those who fell in the battle in which he fought for the freedom we enjoy today – a truly beautiful and moving moment.
Special moments
As North Sea Neighbours, the governments of the United Kingdom and the Netherlands share historic ties of friendship. Our relationship goes back 400 years, but it was during World War II that our ties as North Sea Neighbours were even further cemented. From the Dutch Royal Household being in exile in England during the war and the Engelandvaarders clubhouse at Hyde Park 23 in London, to the Allied forces operations to liberate the Netherlands – the ties are deep, and built on our shared values such as democracy, trust, respect, and understanding.
Friendships
And continuing long after the war ended, many personal connections have continued throughout the subsequent eight decades. Take the story of Kate ter Horst, also known as the Angel of Arnhem. During Operation Market Garden, Kate took care of over 300 wounded soldiers in her Oosterbeek home. After the war, Kate ter Horst and her husband played an important role in the annual commemorations of the fallen from the Battle of Arnhem. Their door was always open to returning British veterans, and over the years many close friendships were formed. Kate’s daughter, Sophie Lambrechtsen-ter Horst still lives in the home where her mother cared for wounded soldiers and is still in touch with some families of veterans to this day. Last September, HRH the Princess Royal visited Sophie’s home and garden – an incredibly moving meeting that was very meaningful for both women. I know there are many stories like this throughout the Netherlands; of friendships built on great shared grief and loss, but also on hope and love.
We will never forget the heroism and sacrifice made by so many in the pursuit of peace and liberation, and there is a strong commitment from both the UK and the Netherlands to continue deepening and strengthening the relationship between two North Sea Neighbours. Especially due to the shared challenges we face in today’s complicated world. We all have a duty to remember our past, to ensure it is not repeated.
This article was first published in NC Magazine 27 (spring 2025). It is written by Joanna Roper and the main photograph is by Martijn Beekman.