Mijn moeder is uit Irak gevlucht omdat haar ouders vrij wilden zijn en daarom wilde mijn moeder ook vluchten. Ze moest alles achterlaten wat ze lief had. Alleen een knuffel mocht ze meenemen.
Dat knuffeltje heb ik nu. Als ik het knuffeltje zie dan denk ik aan hoe het voor mijn moeder is geweest en aan hoe het zou zijn als ik in angst moest leven. Als ik alles achter zou moeten laten. Ik zou dat niet kunnen. Weg van mijn beste vriendinnen Nola en Zoë. Ik denk dat ik het heel moeilijk zou vinden als ik zou moeten vluchten.
Dit jaar is er veel gebeurd in mijn leven. Door het Corona virus kon ik namelijk niet naar school. Gelukkig heb ik mensen om me heen die om mij geven. Ook al is niet iedereen vrij, je moet proberen niet steeds in angst leven. Je moet je bedenken dat er altijd mensen om je heen zijn die om je geven. Je bent vrij als je samen bent en je voelt je veel beter als de mensen die van je houden zeggen dat je iets goed gedaan hebt of iets aardigs zeggen. Ze geven om je en dat moet je onthouden. Want liefde geeft moed.
Uiteindelijk ben ik blij dat mijn moeder vrij is. Want wanneer zij in Irak was gebleven, was ze misschien vermoord en dan was ik er niet geweest. Dan wist ik niet wat vrijheid is. Net zoals andere mensen in de wereld die dat niet meer weten, die in angst leven.